Stalingrad tak samo jak Leningrad stanowił symbol zarówno dla Rosji Radzieckiej jak i dla Niemiec Nazistowskich. Niemcy chcieli zdobyć Stalingrad za wszelką cenę. Przez to miasto przechodziło wiele milionów ton ropy naftowej z Kaukazu oraz miliony ton zboża.

Bitwa o Charków była jedną z tych, które pokazują, że przewaga liczebna jednej ze stron wcale nie przesądza o wyniku. Wojska niemieckie chociaż były mniej liczne od wojsk radzieckich potrafiły stawić zacięty opór i odnosić sukcesy. Armia Czerwona poniosła nie tylko wielkie straty w ludziach i sprzęcie lecz utraciła bardzo cenną rzecz, książki z szyframi i kodami, które używał sowiecki wywiad.

Bitwa na Łuku Kurskim była największą bitwą pancerną w dziejach frontu wschodniego. Adolf Hitler dążąc do przejęcia inicjatywy na froncie wschodnim, którą Wehrmacht utracił pod Moskwą i Stalingradem postanowił uderzyć za pomocą ,,walca pancernego”.

Fuhrer nie znosił alkoholu. Jak wspomina jedna z jego sekretarek, Christ Schroeder, niechęć niemieckiego przywódcy do napojów wysokoprocentowych związana była z wydarzeniami z dzieciństwa. W ostatnim dniu szkoły młody Adolf wraz ze swoimi kolegami wybrał się na wino do lokalnej knajpki. Impreza była huczna i Hitler struł się alkoholem. Skończyło się to licznymi wizytami w toalecie.

Technicy niemieccy prowadzili badania nad powstaniem niszczyciela czołgów praktycznie od początku wybuchu II wojny światowej. Co zadecydowało o przyspieszeniu prac oraz o powstaniu Jadpanther? Odpowiedzi są proste. Koszty, oraz straty na frontach. Wyprodukowanie niszczyciela czołgów było tańsze od budowy czołgu.

Robiąc porządki na strychu w domu mojej babci, przypadkowo wpadła mi w moje dłonie stara pożółkła gazeta „Perspektywy” z dnia 22 maja 1987r.  Początkowo nie wzbudziła mojego zainteresowania, ale wiedziony instynktem zacząłem wertować kartki. Nagle moim oczom ukazał się artykuł, wspomnienia o bardzo frapującym tytule: „Jak rozbrajałem Guderiana” autorstwa Henryka Maziejuka.

Fallschirmjägergewehr 42 (FG42) to niemiecki karabin automatyczny produkowany w czasie II wojny światowej dla niemieckich spadochroniarzy.Pierwsza partia FG42 (oznaczanych w literaturze jako FG42 Model 1 lub FG42/1) (50 sztuk) powstała na początku 1943 roku.

Armia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich była głównym i jak się okazała najgroźniejszym przeciwnikiem III Rzeszy. Potęga tego kraju zdecydowała o wygranej wojnie w Europie. Niemiecka armia zaś starała się wykorzystywać cały dostępny i zdobyty sprzęt produkcji ZSRR przeciwko swojemu głównemu wrogowi.

III Rzesza w swojej wielkiej krucjacie starła się z dwoma wielkimi przeciwnikami. Z jednej strony potężne państwo Józefa Stalina, z drugiej zaś konglomerat złożony z kilkunastu państw, w tym dogorywającego Imperium Brytyjskiego i rozwijających się w zastraszającym tempie Stanów Zjednoczonych.

Oprócz swoich najbardziej znanych przeciwników (Polski, Francji, Wielkiej Brytanii, USA, ZSRR) Imperium Hitlera toczyła także swe walki z mniejszymi państwami. Część z wojen III Rzeszy odbyła się też na innych teatrach działań niż te najpopularniejsze.

15 października 1946 roku marszałek III Rzeszy Hermann Göring został znaleziony martwy w swojej celi. Trybunał w Norymberdze skazał go na śmierć. Jednak pomimo nadzwyczajnych środków ostrożności (więźniowie byli osadzeni w pojedynczych celach, pilnowali ich całą dobę strażnicy, wprowadzono zakaz rozmów pomiędzy więźniami, za każdym razem w drodze z celi na salę rozpraw byli pilnie strzeżeni, w czasie samego procesu nie mogli opuszczać ławy oskarżonych) Göring popełnił samobójstwo zażywając truciznę...

Po pokonaniu Polski, Danii i Norwegii oraz zajęciu Austrii i Czechosłowacji, wzrok Imperium III Rzeszy skupił się na zachodzie. Potężna machina wojenna w 1940 roku uderzyła na Belgię, Holandię i Francję, pokonując i zajmując te kraje w przeciągu niecałych dwóch miesięcy.

Państwa Półwyspu Iberyjskiego wspierały III Rzeszę zarówno pod względem politycznym jak i militarnym. W faszystowskiej Hiszpanii powstały obozy koncentracyjne, prześladowano opozycję. Wszystkie poczynania władz ówczesnej Hiszpanii były wzorowane na III Rzeszy. Dokumenty na temat współpracy Niemiec Nazistowskich i Hiszpanii o ile nie zostały spalone wciąż są tajne i nie wiadomo kiedy zostaną upublicznione.

Jedną z najbardziej dziwnych i zagadkowych historii, które wymagają wyjaśnienia, po II wojnie światowej, to niewątpliwie los Martina Bormanna szefa kancelarii NSDAP, osobistego sekretarza i ochroniarza Adolfa Hitlera. Ślad i słuch po nim zaginął, kiedy armia sowiecka zdobywała Berlin. Spośród wszystkich znanych osobistości III Rzeszy, tylko dzieje Bormanna osnute są mgiełką tajemnicy.

III Rzesza razem z ZSRR zniszczyły państwo polskie we wrześniu 1939 roku. Nie oznaczało to jednak, że dwa mocarstwa zakończyły swoją współpracę, a mianowicie trwała ona dalej. Obydwa państwa, a raczej służby tych państw Gestapo i NKWD współpracowały ze sobą w walce z polskim podziemiem jak również w likwidacji polskiej inteligencji.