Rudolf Hess umierając w wieku 93 w więzieniu w Spandau w Berlinie był jednym z najważniejszych nazistów, którzy zostali skazani w Norymberdze. Jego śmierć oznaczała koniec pewnej epoki. Jednocześnie ten człowiek zabrał ze sobą do grobu tajemnice tego co stało się 10 maja 1941. Co tak ważnego znajduje się w aktach tego człowieka, że są one utajnione do roku 2016? Czy w ogóle można będzie kiedykolwiek poznać prawdę? Artykuł poświęcony jest postaci Rudolfa Hessa zastępcy Adolfa Hitlera, więźnia nr 7 więzienia w Spandau.

Rudolf Hess był postacią, która jak nikt inny uosabiała III Rzeszę. Urodzony pod koniec XIX wieku w egipskiej Aleksandrii. Żołnierz I wojny światowej, wielokrotnie ranny i odznaczany, pilot samolotów bojowych. Po I wojnie światowej jak wielu młodych ludzi musiał szukać swojej własnej drogi. Początkowo tą drogą była nauka, studiował między innymi geografię i nauki polityczne. W tym samym czasie poznał i zaprzyjaźnił się z rodziną Haushoferów, która co ciekawe była pochodzenia żydowskiego. Dzięki tej rodzinie zainteresował się sprawami magii i okultyzmu. Jak wielu w tamtym okresie interesował się polityką. Podczas jednej z wizyt w piwiarni w Monachium natknął się na Adolfa Hitlera. Jego przemówienia zadziałały na umysł Rudolfa Hessa, który stał się zwolennikiem Hitlera. Chronił go gdy ten ostatni przemawiał na wiecach. Gdy Hitler maszeruje ulicami Monachium Hess stoi przy jego boku. Gdy Hitler ląduje w więzieniu w Landsbergu Hess z własnej woli zgłasza się do tego miejsca by karę odbywać razem z Hitlerem. Hess był jednym z tych nielicznych, którym Hitler pozwolił pisać późniejszą Biblię Narodowego Socjalizmu Mein Kampf. Wielu jeszcze po latach wspominało, iż to właśnie Hess był tym, który znał ten utwór na pamięć, choć urzędnicy partyjni musieli go znać chociaż w zarysach! To on wymyśla oficjalne tytuł jakim tytułuje się później Hitlera: Heil Mein Fuhrer, jak również oficjalne hasło ustroju Ein Dolk Ein Reich Ein Fuhrer (Jeden Naród Jeden Wódz, Jeden Fuhrer)

Po wyjściu Hitlera na wolność kariera Hessa nabiera rozpędu. Wchodzi do parlamentu niemieckiego, zostaje zastępcą Hitlera. W roku 1935 podpisuje w imieniu III Rzeszy Ustawy Norymberskie pozbawiające Żydów niemieckich praw obywatelskich. Czy oznaczało to, iż jego stosunek do ludności wyznania mojżeszowego był taki sam jak innych nazistów dążących do likwidacji narodu żydowskiego? Nie- dowodem jest uznanie swoich znajomych Haushoferów za "Honorowych Aryjczyków", którym nic stać się nie może. Tymczasem rozpoczyna się droga III Rzeszy ku ekspansji. Hess zostaje postawiony na czele tajnego ministerstwa mającego na celu podburzanie Niemców mieszkających poza granicami Rzeszy by opowiadali się za III Rzeszą. Efekty przychodzą szybko w postaci remilitaryzacji Nadrenii gdzie nie mogło być żołnierzy niemieckich. W tym samym czasie rozpoczynają się zabiegi o przyłączenie Austrii do Rzeszy. W 1934 pierwsza próba nie udaje się. Co prawda zostaje zamordowany kanclerz Austrii Engelbert Dollfuss ale policja szybko radzi sobie z puczem. Naziści Austriaccy zbiegają do Niemiec, gdzie ministerstwo Hessa ma za zadanie dbanie o ich potrzeby. Wśród tych ludzi znalazł się człowiek, który miał odegrać jeszcze straszną rolę w Rzeszy- Ernst Kaltenbrunner.

Zostaje utworzony Legion Austriacki, który czeka na swoje "5 minut". W 4 lata później działania nazistów już nie chybiają celu i Austria według słów wielu Niemców zostaje połączona z dawną matką- Niemcami (Referendum nie było potrzebne, chociaż według najnowszych danych ponad 95 procent Austriaków było za). Rozpoczynają się zbrojenia i Hess swoimi przemówieniami zachęca do nich całą siłą. Takie słowa jak "Armaty zamiast masła" mówią już wiele. Porywa tłumy jak chociażby w 1935 i 1936 roku w Norymberdze gdzie wychwala Hitlera tak, iż nazistowskie pozdrowienie skanduje według wielu wspomnień ponad 250 tyś ludzi! Hess jest już drugą osobą w państwie jednakże on sam zaczyna odczuwać iż jest odsuwany w cień. Pod koniec lat 20- tych wprowadził do NSDAP Martina Bormana , który za nic miał wdzięczność. Sam zaczął panoszyć się i sięgać po coraz większą władzę. Hitler zaś stosował w polityce prostą zasadę ,, Dziel , rządź i nagradzaj najbardziej łapczywych”. Borman umiał to wykorzystać znakomicie. Hess czół się powoli odsuwany w cień. Być może stanowiło to jeden z powodów lotu z maja 1941- chęć zwrócenia na siebie uwagi. Gdy wybucha II wojna światowa zastępca Hitlera stara się być wszędzie tam gdzie ma być. Chce w ten sposób zwrócić na siebie uwagę, by zaskarbić sobie względy Hitlera. Za późno - zdobyli je już inni Himmler , Goering, a zwłaszcza Martin Bormann. 10 maja 1941 Hess wylatuje do Wielkiej Brytanii i tutaj zaczyna się cała seria domysłów i legend, których nie idzie rozwiązać. Czy faktycznie doleciał. Co nim kierowało? Takich pytań są dziesiątki. Pewne jest jedno machina terroru III Rzeszy obróciła się przeciwko współpracownikom Hessa. Obydwaj adiutanci trafili na front wschodni gdzie schwytali ich Rosjanie i więzili ich do lat 50- tych. Haushoferowie zostali pozbawieni prawa do bycia "Honorowymi Aryjczykami" . W III Rzeszy oznaczało to jedno- Śmierć!

Tymczasem Hessa zastąpił inny protektor co ciekawe znacznie bardziej potężny. Sam szef SS wszechwładny Reichsfuhrer SS Heinrich Himmler! Być może liczyły się kontakty rodziny za granicą. Tego również nie można do dziś ustalić. W Wielkiej Brytanii Hess czekał do roku 1945 na osądzenie. Gdy rozpoczął się proces norymberski dawny zastępca Hitlera udawał osobę niezrównoważoną. Mówił, iż nie pamięta wiele, lub nie pamięta nic. Chyba miał szczęście albowiem nad jego osobą radzono zawsze na końcu. Został skazany na podstawie 2 z 4 aktów oskarżenia: za podżeganie do wojny i za zbrodnie przeciwko pokojowi. Te dwa akty oskarżenia wystarczyły by skazać tego człowieka na karę dożywocia. Sędziowie Trybunału Norymberskiego nie byli w tej kwestii jednomyślni. Francuzi opowiadali się za karą śmieci, Rosjanie o dziwo za karą 20 lat więzienia! (za zwyczaj opowiadali się za karą śmierci dla każdego nazistowskiego przywódcy), Brytyjczycy i Amerykanie za dożywociem. Kompromis został osiągnięty po wielogodzinnej debacie. Karą miał odsiadywać razem z 6 innymi więźniami, wśród, których było jeszcze 2 skazanych na dożywocie. Miejscem odsiadki było więzienie Spandau w Berlinie. Przez ponad 20 lat nie zgadzał się na spotkania z rodziną, utrudniał życie i więźniom i strażnikom. Kilkukrotnie usiłował popełnić samobójstwo by zwrócić na siebie uwagę. Od 1966 siedział sam w więzieniu. Wszyscy skazani wyszli na wolność albo przed końcem wyroku (ze względu na stan zdrowia) albo po odsiedzeniu pełnych wyroków. Nazwany został wówczas "Najbardziej Samotnym" więźniem świata, lub "najdroższym więźniem świata"

Rudolf Hess więzień numer 7 zmarł w roku 1986. Wokół jego śmierci, lotu do Wielkiej Brytanii narosło tyle legend, że nie wiadomo co jest prawdą. Najprawdopodobniej w roku 2016 akta Rudolfa Hessa zostaną ujawnione, jeśli w ogóle do tego dojdzie. Nie brakuje bowiem tych, którzy mówią, iż to co tam jest nie powinno ujrzeć światła dziennego. Po śmieci Hessa więzienie Spandau zostało zniszczone, za rozbiórkę budynku były odpowiedzialne brytyjskie władze więzienia, które nie dopuściły żadnej z firm niemieckich nawet do usuwania gruzu. Na jego miejscu stoi luksusowy dom handlowy. O tym, iż istniało tutaj więzienie przypomina jedynie niewielka tablica.


Polecam:
Siedmiu ze Spandau- książka zawierająca wspomnienia kapelanów więzienia w Spandau Tajemniczy lot Rudolfa Hessa
Proces w Norymberdze
dodaj komentarz »