8.10.1888 - 12.03.1945
Fromm był wielkim zwolennikiem Adolfa Hitlera, ale w późniejszym okresie rozczarowany jego zarządzeniami sprzyjał wynegocjowaniu pokoju ze Związkiem Radzieckim. Tolerował konspiratorskie działalności jego podwładnych. W lipcu 1944, gdy dokonano zamachu na życie Adolfa Hitlera, był dowódcą armii rezerwowej. Po zamachu spiskowcy chcieli go przeciągnąć na swoją stronę, ale Fromm nie dał się przekonać (dowiedział się, że Hitler przeżył zamach). Zatrzymany przez spiskowców, po uwolnieniu wziął czynny udział w represjach. Mimo to został oskarżony o tchórzostwo (wcześniej próbowano mu udowodnić, że wiedział o spisku i mu nie przeciwdziałał) i został rozstrzelany 12 marca 1945 r. w więzieniu Ploetznesee. Fromm po wojnie został zrehabilitowany przez George Pattona, dowódcę jednej ze stref okupacyjnych w Niemczech. Konrad Adenauer cofnął rehabilitację, ze względu na udział Fromma w egzekucjach uczestników spisku, gdyż na jego rozkaz rozstrzelano m.in. pułkownika Clausa von Stauffenberga, który był wykonawcą zamachu.