W 1941 roku Adolf Hitler przedstawił wstępne założenia dla superciężkiego czołgu. Według niego czołg taki posiadać powinien bardzo silne opancerzenie o grubości od 180 mm do 200 mm, a uzbrojony miał zostać w armatę kalibru 128 mm lub 150 mm umieszczoną w wieży lub działa szturmowego uzbrojonego w armatę o kalibrze 180 mm. Realizacją tego projektu zajął się znany już ze swych dokonań profesor Ferdinand Porsche. 8 czerwca podczas narady w Berlinie została podjęta decyzja w sprawie realizacji prac konstrukcyjnych nad tym czołgiem. Ustalono, że za sprawę techniczną projektu odpowiedzialny będzie profesor Porsche, a za sprawy związane z uruchomieniem produkcji tego giganta zostanie ówczesny minister uzbrojenia Albert Speer. I tak rozpoczęły się prace konstrukcyjne nad nowym typem superciężkiego czołgu Typ 205 "Maus", którego początkowa nazwa brzmiała Mamut.

Produkcja kadłuba i wieży przypadła firmie Krupp, firma Siemens-Schuckert odpowiedzialna była za produkcję silników elektrycznych (generatorów), zaś produkcją podwozia dla tego czołgu zajęła się fabryka Śkody. Za wyposażenie i montaż końcowy odpowiedzialne były zakłady Altmarkische Kettenfabrik. Czołg posiadał napęd spalinowo-elektryczny. Silnik spalinowy Daimler-Benz MB 509, dwunastocylindrowy, czterosuwowy, chłodzony cieczą z wtryskiem paliwa o mocy 795 kw (1080 KM) o pojemności skokowej 44540 cm3 służył do napędzania generatorów prądotwórczych, które dostarczały energie do dwóch silników elektrycznych napędzających czołg. Jednak zastosowanie tego typu silnika przyniosło konieczność dokonania kilku zmian w konstrukcji kadłuba czołgu oraz zmodyfikowanie połączenia silnika z generatorem wytwarzającym prąd.

Uzbrojenie czołgu składało się z armaty 12,8 cm KwK 44 L/55 kalibru 128 mm, a także z zamontowanej w wieży armaty 7,5 cm KwK L/36 kalibru 75 mm oraz dwa karabiny maszynowe Rheinmetall-Borsig MG 34 kalibru 7,92 mm. W lutym 1943 roku przebywający w Berlinie profesor Porsche zaproponował, aby oprócz posiadającego już uzbrojenia czołg powinien zostać wyposażony w miotacz płomieni z mieszanką zapalającą. Jednak podczas jednej z narad dotyczących tego czołgu wszystkie firmy biorące udział w pracach nad tym pojazdem wyraziły sprzeciw co do pomysłu profesora Porsche. Sprawa była prosta, zamontowanie miotacza płomieni spowodowałoby wzrost masy czołgu o 4900 kg, a w tym wypadku masa czołgu wynosiłaby 179.300 kg.

W sierpniu 1943 roku zapadła decyzja o zbudowaniu drugiego prototypu czołgu o nazwie Typ 205/2. Od 24 grudnia oba projekty przechodzą szereg testów, między innymi w Boblingen, gdzie odbywają się próby terenowe tych pojazdów. Prawdopodobnie w 1944 roku trwały prace nad trzecim prototypem tego czołgu, jednak nie ma na ten temat zbyt wielu informacji. Pod koniec 1944 roku z rozkazu samego Fuhrera zaprzestano wszelkich dalszych prac konstrukcyjnych nad prototypem tego superciężkiego czołgu. Pozwolę sobie dodać iż ogromne problemy z surowcami niezbędnymi w produkcji tego pojazdu spowodowało, że wyprodukowanie nawet kilku egzemplarzy tego czołgu stało się bardzo problematyczne.

Dane techniczne

Masa całkowita	180.000 kg
Długość	10900 mm
Szerokość	3670 mm
Wysokość	3630 mm
Prześwit	570 mm
Prędkość maks. na drodze	20 km/h
Zasięg na drodze	186 km
Zasięg w terenie	68 km
Załoga	6 osób
Grubość pancerza	40 do 240 mm
Pokonywanie przeszkód	170 cm brody, wzniesienia do 45 st.
Zużycie paliwa na 100 km	1400 dm3 na drodze, 3800 dm3 w terenie
Nacisk na grunt	1,31 kg/cm2
Uzbrojenie	armata 12,8 cm KwK 44 L/55 kalibru 128 mm, armata 7,5 cm KwK L/36 kalibru 75 mm, 2x KM Rheinmetall-Borsig MG 34 kalibru 7,92 mm.

2 komentarzy - pokaż »

autor wpisu
(15 znaków)

treść wpisu
(1000 znaków)

email

nie będzie widoczny na stronie