Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników założona została 5 stycznia 1919 roku jako lokalna partia bawarska o nacjonalistycznej ideologii. Nazwa NSDAP została użyta po raz pierwszy w kwietniu 1920, wcześniej istniała pod nazwą DAP (Deutsche Arbeiterspartei). Partia została zdelegalizowana w 1923 po nieudanej próbie przejęcia przez Hitlera władzy w Bawarii podczas tzw. puczu monachijskiego. Po wyjściu Hitlera z więzienia w 1924 partia została odbudowana najpierw jako partia nielegalna, a potem w 1925, po zmianach statutu, jako legalna partia startująca na równych prawach w wyborach do Reichstagu. W 1926 roku partia liczyła ok. 27 tys. członków i w ciągu 7 lat, do przejęcia władzy przez Hitlera, jej liczebność wzrosła do 750 tys.; w okresie tym NSDAP opanowała rządy lokalne, zwłaszcza na płd. kraju, oraz Reichstag . W 1933 roku była drugą, po SPD, partią w niemieckim parlamencie. Po objęciu przez A. Hitlera urzędu kanclerza i wprowadzeniu zakazu działalności innych partii, NSDAP uzyskała monopol polityczny. W 1934 roku zamordowano działaczy reprezentujących odmienną od Hitlera linię polityczną (Noc długich noży).

Wykorzystując niezadowolenie społeczne wywołane powojennym kryzysem gospodarczym, uzyskała poparcie drobnomieszczaństwa, drobnej burżuazji, weteranów wojennych, urzędników i zrujnowanych chłopów, później także kapitalistów i junkrów. Przez pierwsze 3 lata rządów Hitlera partia ta formalnie współrządziła z Unią Chrześcijańską. W 1934 roku na skutek zakulisowych działań Hitlera Unia została rozbita. Część jej działaczy przeszła do NSDAP, a część przesiadła się na ławy opozycji. Spowodowało to kryzys rządowy, gdyż rząd utracił większość parlamentarną. Na skutek celowego podpalenia budynku Reichstagu i kampanii propagandowej oskarżającej o podpalenie Partię Komunistyczną Hitlerowi udało się przeforsować w Parlamencie ustawę o delegalizacji Partii Komunistycznej, dzięki czemu rząd Hitlera z powrotem uzyskał większość. 15 września 1935 r. na zjeździe partii w Norymberdze uchwalono „ustawy rasowe” na mocy których, Żydzi pozbawieni zostali obywatelstwa Rzeszy, własności prywatnej i ochrony prawnej.

Wedle „ustawy o ochronie krwi” zabraniano zawierania małżeństw między „Aryjczykami” a „nie-Aryjczykami” Zabroniono im wywieszania flag i pracy w urzędach państwowych oraz służby w wojsku. Ustawy definiowały kogo uważać za Żyda i stały się podstawą prawną do polityki antyżydowskiej. Ograniczenia prawne dotyczyły również Cyganów i ludzi rasy czarnej. 3 lata później zorganizowano masową akcję pogromu Żydów tzw. „noc kryształową”. Niszczono żydowskie mieszkania i sklepy. W latach 1935-1936 roku NSDAP przegłosowała wiele ustaw, które zmieniły Niemcy z kraju demokracji parlamentarnej w kraj totalitarnie rządzony przez jedną partię, po czym w 1936 roku odbyły się przedterminowe wybory do Reichstagu, w których mogły startować wyłącznie partie nie zdelegalizowane przez te ustawy, a więc samo NSDAP, satelicką partię chłopską i resztki Unii Chrześcijańskiej, również praktycznie podporządkowane NSDAP. Po wyborach tych NSDAP przejęła praktycznie całą władzę i Niemcy stały się klasycznym państwem monopartyjnym. W 1944 roku partia liczyła 8,5 mln członków. Po klęsce III Rzeszy partia została uznana w procesie norymberskim za organizację zbrodniczą i rozwiązana.



1. Żądamy zjednoczenia wszystkich Niemców w Wielkich Niemczech na bazie prawa narodów do samodecydowania

2. Żądamy równości w prawach dla Niemców w ich stosunkach z innymi narodami i unieważnienia traktatów pokojowych z Wersalu i Saint-Germain.

3. Żądamy ziemi i nowych terytoriów (kolonie) aby wyżywić nasz naród i aby (w koloniach) osiedlić nadwyżkę populacji.

4. Tylko członkowie Narodu mogą być mieszkańcami Państwa. Tylko ludzie niemieckiej krwi, niezależnie od wyznania, mogą być członkami Narodu. Stosownie do tego żaden Żyd nie może być członkiem Narodu.

5. Nie-Niemcy mogą żyć w Niemczech jako goście, ale muszą podlegać prawom dla obcokrajowców.

6. Prawo głosu na rząd państwowy i legislację powinien być przywilejem każdego obywatela indywidualnie. Wobec tego żądamy, aby wszystkie spotkania jakiejkolwiek natury, niezależnie od tego czy w Rzeszy, czy w landach, czy w mniejszych jednostkach administracyjnych powinny być organizowane przez samych obywateli. Chcemy się w ten sposób przeciwstawić zwyczajowi wypełniania list do głosowania osobami zasłużonymi dla danej partii, bez zwracania uwagi na indywidualne cechy charakteru i umiejętności danej osoby.

7. Żądamy, aby głównym celem Państwa było zapewnienie godziwego życia jego obywatelom. Jeśli wyżywienie populacji okaże się niemożliwe, obcokrajowcy, którzy nie są mieszkańcami, muszą być wydaleni z Rzeszy.

8. Wszyscy nie-niemieccy imigranci muszą być powstrzymani. Żądamy, aby wszyscy obcokrajowcy, którzy wkroczyli w granice Rzeszy po 2 VIII 1914 niezwłocznie ją opuścili.

9. Wszyscy mieszkańcy muszą mieć identyczne prawa i obowiązki

10. Najważniejszą powinnością obywatela jest praca fizyczna lub umysłowa. Działania indywidualne nie mogą się kłócić z interesem ogółu i powinny być podstawą dla wypracowania dobra ogółu.

Aby do tego doprowadzić, żądamy:

11. Zniesienie przychodów nie zyskanych przez pracę. Złamanie niewolnictwa interesów.

12. Patrząc na olbrzymie poświęcenie istnień ludzkich wymagane przez każdą wojnę, osobiste wzbogacenie się na wojnie musi być traktowane jako przestępstwo przeciwko Narodowi. Nawiązując do powyższego, żądamy bezwzględnej konfiskaty wszystkich bogactw uzyskanych na wojnie.

13. Żądamy nacjonalizacji wszystkich gałęzi przemysłu poprzez formowanie ich w korporacje.

14. Żądamy podziału zysków w wielkich przedsiębiorstw przemysłowych.

15. Żądamy rozległego rozwoju systemu ubezpieczeń dla ludzi starszych.

16. Żądamy stworzenia i utrzymania "zdrowej" klasy średniej, natychmiastowej komunalizacji wielkich domów handlowych oraz ich niskooprocentowanych pożyczek dla drobnych kupców, i najwyższe dobro powinno jawić się wszystkim drobnym kupcom w pozycji Państwa i porządku publicznego.

17. Żądamy reformy agrarnej odpowiedniej do naszych narodowych wymagań oraz wprowadzenie prawa konfiskującego ziemię dla celów publicznych bez rekompensaty; zniesienia czynszu ziemskiego i zakazanie wszelkich spekulacji na temat ziemi.

18. Żądamy bezwzględnego postawienia pod sąd tych, których działania szkodzą dobru publicznego - przestępców, lichwiarzy, paskarzy, itp. muszą być ukarani śmiercią, niezależnie od tego jakiej są rasy i wyznania.

19. Żądamy, aby Prawo Rzymskie które służy światowi kapitalistycznemu zostało zastąpione przez Powszechne Prawo Niemieckie.

20. Państwo musi rozpatrzyć gruntowną rekonstrukcję systemu szkolnictwa (którego celem powinno być zapewnienie każdemu Niemcowi możliwości pracy po zakończeniu edukacji). Program szkolny musi być dostosowany do wymagań praktycznego życia. Celem edukacji musi być danie uczniowi poczucia jedności narodowej. Żądamy możliwości edukacji wszystkich, także biednych dzieci - na koszt Państwa.

21. Państwo musi zapewnić narodowi standardy zdrowotne poprzez ochronę matek i niemowląt, poprzez zakazanie pracy dziecięcej, poprzez promowanie siły psychicznej poprzez legislację osiągnięta przez sport i gimnastykę oraz umysłowe szkolenie młodzieży.

22. Żądamy zniesienia armii najemnej i stworzenia armii narodowej.

23. Żądamy legalnych działań wojennych przeciw rozmyślnym politycznym zakłamaniom i ich szerzeniu w prasie. Aby ułatwić stworzenie niemieckiej prasy narodowej żądamy:

a) wszyscy dziennikarze czasopism ukazujących się w języku niemieckim muszą być Niemcami

b) żadne nie-niemieckie czasopismo nie może się ukazać bez zgody Państwa. Ponadto nie mogą one być drukowane w języku niemieckim

c) wszyscy obcokrajowcy powinni być prawnie odcięci od możliwości finansowego wspierania lub wpływania na prasę niemiecką, a złamanie tego zakazu powinno być ukarane natychmiastowym zamknięciem gazety i wydaleniem z kraju osób winnych. Publikowanie gazet sprzecznych z ideologią partii musi być zakazane. Żądamy ponadto osądzenia degenaracyjnych tendencji w literaturze i sztuce, które niszczą nasze życie narodowe.

24. Żądamy wolności wyznania w Państwie, o ile nie pozostają w sprzeczności z odczuciami moralnymi narodu niemieckiego. Partia opowiada się za chrześcijaństwem, ale nie narzuca tego wyznania nikomu, jakkolwiek żądamy zwalczenia żydowsko-materialistycznego ducha, ponieważ udowodnione zostało, że naród niemiecki może osiągnąć wieczny dobrobyt tylko wtedy gdy będzie wierny zasadzie: interes Państwa zawsze ponad interesem jednostki.

25. Aby wprowadzić te zamierzenia w czym, żądamy stworzenia silnej władzy centralnej dla Rzeszy, bezwarunkowej autorytarności Parlamentu ponad całą Rzeszą i jej strukturami oraz utworzenia Korporacji opartych na majątkach ziemskich w celu wypracowania powszechnej legislacji w różnych państwach niemieckich.

Przywódcy Partii przysięgają pracować bezwzględnie i jeśli zajdzie potrzeba, poświęcą swoje życia, aby wprowadzić ten program w życie.





dodaj komentarz »