16.09.1891 - 24.12.1980

Karl Donitz pochodził z patriotycznej pruskiej rodziny. Zdecydował się wstąpić do Cesarskiej Marynarki Wojennej i rozpoczął czynną służbę jako oficer. W roku 1912 został oficerem wachtowym na krążowniku SMS Breslau, na którego to pokładzie pływał do 1916. Wtedy właśnie zaczął służbę na okrętach podwodnych, jako oficer wachtowy, a następnie objął dowództwo okrętu UC-25. Potem dowodził starą jednostką typu B- III , która pod koniec I wojny światowej, w 1918 została zatopiona przez okręty brytyjskie na Morzu Śródziemnym, a uratowana załoga okrętu wraz z dowódcą została wzięta na rok do niewoli. Po wyjściu z niewoli powrócił do niemieckiej floty, gdzie dowodził m.in. torpedowcem "G-8" i flotyllą torpedowców. Od 1924 do 1927 był referentem dyscyplinarnym w dowództwie Kriegsmarine, następnie pierwszym oficerem w Sztabie Dowództwa Morza Północnego. W 1934 rozpoczął roczną służbę jako dowódca krążownika Emden. Od 1935 zajmował się okrętami podwodnymi, wpierw został dowódcą 1. Flotylli Okrętów Podwodnych Weddigen, potem wyznaczono go na dowódcę Okrętów Podwodnych Kriegsmarine. Działaniami Ubootów kierował bezpośrednio do 1943, kiedy to zastąpił admirała Ericha Raedera na stanowisku dowódcy Kriegsmarine. Na mocy testamentu Adolfa Hitlera został w 1945 ostatnim wodzem III Rzeszy Niemieckiej. W 1945 podpisał bezwarunkową kapitulację i utworzył Rząd Tymczasowy we Flensburgu. Został jednak w niedługim czasie aresztowany przez siły alianckie. Na mocy wyroku w procesie norymberskim, jako ostatniego przywódcę III Rzeszy Trybunał Międzynarodowy skazał Donitza na dziesięć lat więzienia. Karę odbywał w więzieniu w Spandau. dodaj komentarz »