Gewehr 43 (Gew 43, G43) lub Karabiner 43 (Kar 43, K43) to niemiecki karabin samopowtarzalny z okresu II wojny światowej, zasilany amunicją 7,92 × 57 mm Mauser. Był to jeden z pierwszych masowo produkowanych karabinów samopowtarzalnych na świecie, który miał zastąpić w niemieckiej armii karabiny powtarzalne Kar98k.

Prace nad karabinami samopowtarzalnymi w Niemczech rozpoczęły się już w latach 30. XX wieku, jednak pierwsze modele, takie jak Gew 41, okazały się nieudane. Przełomem okazało się zdobycie przez Niemców radzieckich karabinów SWT-40, które wykorzystywały system gazowy z tłokiem o krótkim skoku. Na podstawie tych doświadczeń opracowano Gew 43, który był znacznie bardziej niezawodny i skuteczny niż jego poprzednicy.

Głównymi producentami Gewehr 43 były dwie niemieckie fabryki:Berlin-Lübecker Maschinenfabrik (BLM): Zakłady te, położone w Lubece, były głównym producentem Gew 43. Wytwarzały większość części i składały karabiny. Gustloff-Werke w Weimarze: Ta fabryka, znana również z produkcji broni palnej, także produkowała Gew 43, choć w mniejszych ilościach niż BLM. Oprócz tych dwóch głównych producentów, niektóre części do Gew 43 były wytwarzane przez inne mniejsze zakłady. Na przykład, kolby drewniane były często produkowane przez lokalne warsztaty stolarskie. Warto zauważyć, że produkcja Gew 43 była skomplikowana i czasochłonna, co przyczyniło się do ograniczenia liczby wyprodukowanych egzemplarzy. Mimo to, w latach 1943-1945 udało się wyprodukować ponad 400 000 sztuk tej broni.

Gew 43 działał na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez otwór w lufie, z tłokiem o krótkim skoku umieszczonym nad lufą. Zasilany był z 10-nabojowych magazynków pudełkowych amunicją kalibru 7,92 × 57 mm Mauser kompatybilnych z karabinem Kar98k. W przypadku Gew 43 prędkość początkowa pocisku wynosiła około 745 m/s. Broń posiadała drewniane łoże, metalowe części i regulowane przyrządy celownicze.

Gewehr 43, choć produkowany w dużych ilościach, nie zdążył w pełni zastąpić Kar98k i trafił na front stosunkowo późno, bo dopiero pod koniec 1943 roku. Oto główne miejsca, gdzie używano tego karabinu: Front wschodni: Był to główny teatr działań, gdzie Gew 43 znalazł największe zastosowanie. Trafiał głównie do wybranych jednostek piechoty, w tym do strzelców wyborowych, ze względu na większy zasięg skuteczny w porównaniu do Kar98k. Front zachodni: W mniejszych ilościach Gew 43 trafiał również na front zachodni, gdzie używały go niemieckie oddziały walczące z aliantami. Inne miejsca: Powstanie Warszawskie: Istnieją dowody na użycie Gew 43 przez niemieckie oddziały tłumiące Powstanie Warszawskie. Wojna w Wietnamie: Po II wojnie światowej niektóre egzemplarze Gew 43 trafiły do Wietnamu, gdzie były używane przez Wietkong i armię północnowietnamską.

Był bardzo popularny wśród żołnierzy dzięki swojej celności i szybkostrzelności, choć nie był pozbawiony wad. Zacznijmy od zalet: Celność: Gew 43 oferował dobrą celność na większych dystansach niż karabiny powtarzalne. Szybkostrzelność: Możliwość oddawania szybkich strzałów zwiększała szanse na trafienie celu. Niezawodność: W porównaniu do Gew 41, Gew 43 był znacznie bardziej niezawodny. A teraz czas na wady: Waga: Gew 43 był dość ciężki i nieporęczny. Czułość na zanieczyszczenia: System gazowy był wrażliwy na zabrudzenia, co mogło prowadzić do zacięć. Skomplikowana konstrukcja: Utrudniała produkcję i konserwację.

Gewehr 43 był ważnym krokiem w rozwoju karabinów samopowtarzalnych w Niemczech. Mimo swoich wad, był to skuteczna broń, która dawała niemieckim żołnierzom przewagę na polu walki. Choć pojawił się za późno, aby wpłynąć na losy wojny, do dziś jest to ceniony przez kolekcjonerów i entuzjastów broni historycznej karabin, który odegrał znaczącą rolę w historii broni palnej.

Dane techniczne

Kaliber	7,92 mm
Długość	1140 mm
Dłuość lufy	546 mm
Masa	4,9 kg
Pojemność magazynka	10 naboi
Prędkość wylotowa	776 m/s
Zasięg skuteczny	do 600 m
Szybkostrzelność	30-40 strz./min

dodaj komentarz »