30.11.1882 - 19.08.1944

Od 1901 r. był pruskim oficerem polowej artylerii. 22 marca 1907 r. zostaje mianowany podporucznikiem 46 pułku artylerii polowej w Wolffenbüttel. Po ukończeniu Akademii Wojskowej jako porucznik służył w sztabie. Podczas I wojny światowej służył, jako oficer Sztabu Generalnego, a także jako oficer sztabu XXI Korpusu. Ciężko ranny pod Verdun powrócił do służby dopiero w 1919 r. jako oficer sztabowy 3 dyw. piech. Szybko awansował, szczególnie po dojściu do władzy nazistów. Od 1923 r. pracował w Ministerstwie Reichswehry, zaś w trzy lata później został mianowany dowódcą 3 pułku artylerii w Żaganiu. W okresie międzywojennym był Szefem sztabu 1 dyw. kawalerii który stacjonował we Frankfurcie nad Odrą, a w 1928 r. dow. 2 pułku artylerii we Schwerinie. W 1932 r był dowódcą artylerii III Korpusu w Berlinie. Do stycznia 1933 r był pułkownikiem, a po dojściu Hitlera do władzy zaczął awansować.

W tym też roku mianowany generałem majorem, a w kwietniu 1934 r. generałem porucznikiem. Od 1936 r. jako generał artylerii, zaś w grudniu 1938 r. zostaje mianowany Głównodowodzącym Heeresgruppe 6 i bierze udział w zajęciu Sudetów przez wojska niemieckie. We wrześniu tego roku objął dowództwo VI Okręgu Wojskowego . W 1938 r. został pozbawiony dowództwa. Do czynnej służby został powołany w momencie wybuchu II wojny światowej. Za udział w walkach został odznaczony Krzyżem Żelaznym i dostał nagrodę 400 tys. Reichsmarek. Latem 1944 r. zostaje mianowany dowódcą G. A. "D". Od 3 lipca 1944 r walczył już na zachodzie. Został mianowany Naczelnym Dowódcą Frontu Zachodniego. Objął to stanowisko po feldmarszałku von Rundstedzie odwołanym 30 czerwca 1944 r. 15 sierpnia 1944 r został "zdjęty" ze stanowiska dowódcy frontu "West". Aresztowany 16 sierpnia przez Stroopa i przewieziony do Dombasle sur Heurthe w Lotaryngii . Podczas przesłuchań został zastrzelony, natomiast światu oznajmiono, że się otruł. dodaj komentarz »