Podczas I wojny światowej doszło do użycia gazów bojowych na wielką skalę. Gdy umilkły działania wojenne, podpisano Traktat Wersalski gdzie w jednym z jego punktów był zakaz używania gazów bojowych. Żadne jednak państwo nie miało zamiaru tego zakazu respektować.

Niemcy powojenne, które musiały się również rozbroić jeśli chodzi o gazy bojowe, znalazły bardzo szybko sojusznika w swoich nowych planach zbrojeniowych. Był nim Związek Radziecki. Na poligonach gdzie obserwatorzy Ligi Narodów nie mieli dostępu Niemcy eksperymentowali z czołgami, samolotami oraz z gazami bojowymi.

Pierwsze stacje doświadczalne powstały już pod koniec roku 1923 w następujących miejscowościach: Tomsk, Lipieck, Kazań. W roku 1923 doszło ponadto do budowy w ZSRR Niemieckiej fabryki ,,Bersol”, produkującej gazy bojowe, a według oficjalnej wersji środki ochrony roślin. Prace w tym zakładzie trwały aż do zakończenia współpracy z ZSRR pod względem wojskowym. W tym samym czasie doszło w Niemczech do przełomowego odkrycia .

Profesor Gerhard Schrader - który eksperymentował w instytucie Cesarza Wilhelma w Berlinie ze środkami ochrony roślin przez przypadek zatruł się nowym gazem i kilka dni spędził w szpitalu. Tak powstać miał gaz nazwany Tabunem. Jeszcze zanim wynalazca opuścił szpital zainteresowała się nim armia niemiecka oraz naziści. Profesora Schradera umieszczono w tajnym ośrodku badawczym na północy Niemiec. Miał tam eksperymentować na zwierzętach oraz na ludziach i stworzyć jeszcze bardziej śmiercionośny gaz od Tabunu. Tak powstał gaz zabijający w ciągu pół godziny do dziś budzący grozę Sarin. Naziści byli zachwyceni. Jedna tysięczna tego środka pozwalała na uśmiercenie człowieka w ciągu 30 minut. Po wybuchu wojny Hitler planował umieścić pojemniki z gazem w rakietach V1 i V2 i atakować nimi Wielką Brytanię(Hitler znalazł sojusznika w postaci szefa wojsk chemicznych w Wehrmachcie). Nie wiadomo co przeważyło nad tym że tego nie wykonano. Być może obawa odwetu ze strony aliantów którzy również eksperymentowali z gazami bojowymi.

Hitler postanowił wykorzystać inny gaz do likwidowania ludzi. Cyklon B używany do likwidacji szkodników w żywności wytwarzany przez fabrykę IG Farben miał odtąd zabijać ludzi w komorach gazowych. Pierwsze komory powstały w okupowanej Polsce w obozie w Auschwitz Birkenau, stąd pomysł trafił do innych obozów. Gaz zabijał szybko, tyle że osoby wyznaczone do usuwania ciał skarżyły się że miejsca które przyszło im ,,sprzątać” przedstawiają odrażający widok. Do dzisiaj używa się Cyklonu B do niszczenia owadów i drobnoustrojów w składach z owocami znajdującymi się w europejskich portach morskich.

Alianci również eksperymentowali z gazami bojowymi. Sam Winston Churchill rozważał użycie gazów bojowych przeciwko III Rzeszy gdyby inne metody zawiodły. Argumenty naukowców brytyjskich , iż może umrzeć od 3 do 5 milionów ludzi nie zniechęcały premiera Wielkiej Brytanii. W brytyjskich magazynach znajdowały się wielkie zapasy gazów bojowych szacowane w samym roku 1939 na : 3,5 miliona pocisków wypełnionych gazem, 1,8 miliona bomb lotniczych z gazem, 40 tysięcy ton gazu musztardowego, 14 tyś ton Fosgenu. Był to wystarczający arsenał do wytrucia połowy populacji Niemiec, gdyby został użyty! W roku 1945 Brytyjczycy dotarli do miasta Raubkamer koło Műnster. Tam odkryli rakiety z zielonymi, białymi i żółtymi opaskami. Kolor biały Brytyjczycy znali, dwóch pozostałych nie. Dopiero później zorientowali się że to Tabun i Sarin.

Amerykanie również mieli swoje zasoby gazu bojowego. Wysłali część swoich zasobów do walczącej Europy razem ze swoimi wojskami. Gdy w grudniu 1943 roku statek amerykański Jon Harvey zawinął do portu w Barii nikt nie spodziewał się tego co miało nastąpić. 2 Grudnia 1943 roku nastąpił niemiecki nalot na Barii. Pech chciał że bomby niemieckie trafiły w statek amerykański. Eksplodowały pojemniki z gazem, śmierć poniosło 1000 żołnierzy amerykańskich, jak i również wielu cywili. Amerykański wywiad utajnił jednak ile osób zginęło, pozostaje to tajne do dziś. Rosjanie przejęli część niemieckich zasobów. Według niektórych informacji Sarin ostatni raz miano użyć podczas odbijania zakładników w teatrze na Dubrowce.

Polecam:
Discovery Chanel program pod tytułem Historia Oręża Książkę Fabryki Śmierci.

Autor: Arkadiusz Sieruga dodaj komentarz »