24.04.1876 - 6.11.1960
Erich Raeder rodził się 24 kwietnia 1876 w Wandsbek koło Hamburga. Pochodził z rodziny nauczycielskiej. W 1894 wstąpił do szkoły marynarki wojennej, a 3 lata później, w roku 1897 zdobył stopień podporucznika. W latach 1903 - 1904 ukończył Akademie Morską, w służbie informacyjnej Marynarki Cesarskiej. Obejmował także stanowisko oficera nawigacyjnego jachtu "Wilchelm II Hohenzollern". W 1912 zostaje kapitanem okrętu. Przed wojną piastował funkcję szefa sztabu generała Hippera. Uczestniczył w walkach na Doggebank oraz w bitwie Jutlandzkiej w roku 1916. W 1918 dowodził krążownikiem "Koln". Wezwany do Berlina kierował centralną sekcją Ministerstwa Marynarki do listopada 1919 r. W 1922 dostaje nominację na stopień kontradmirała. Później kolejno obejmuje funkcję inspektora marynarki, komendanta sił na Morzu Północnym. W 1925 zostaje mianowany wiceadmirałem, oraz szefem baz morskich na Bałtyku. W 1928 otrzymuje stopień admirała. W 1934 generał admirał.
Od 1935 zostaje naczelnym dowódcą marynarki wojennej. 1939 mianowany wielkim admirałem. Ze względu na swój plan pozbawienia dominacji morskiej Anglii na morzu północnym w 1940 zajął się realizacją opracowania planu morskiej części kampanii norweskiej. 30 stycznia 1943 przesunięty na stanowisko generalnego inspektora Kriegsmarine. Jego miejsce zajął Karl Donitz. 23 czerwca 1945 zostaje aresztowany przez żołnierzy radzieckich we własnym mieszkaniu W Berlinie - Babelsbergu. Wyrokiem Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze został skazany na karę dożywotniego więzienia za planowanie, przygotowanie i udział w wojnie napastniczej i łamanie praw wojennych. W 1955 zostaje zwolniony z wiezienia z powodu choroby. Napisał kilka interesujących książek m.in. - "Wojna na morzu w latach 1914 - 1918", "Wojna krążowników na wodach międzynarodowych", oraz ciekawą biografię "moje życie". Zmarł 6 listopada 1960 w Kilonii.