Wojska Waffen SS liczyły ponad 38 dywizji pod koniec II wojny światowej. Jedną z nich była dywizja Waffen SS Prinz Eugen sformowana w roku 1942. Odróżniało ją to, iż jednostka ta składała się prawie wyłącznie z Rumuńskich Niemców. Sasi Siedmiogrodzcy oraz Banaccy Szwabowie stanowili trzon siły jednostki. Patronem tego oddziału był książę Eugeniusz Sabaudzki żyjący na przełomie XVII i XVIII wieku, bohater walk z Turkami. Była ona używana do walk z wojskami Josifa Broz Tito oraz do walk z Armią Czerwoną na terenie Rumunii oraz Węgier. Dywizja Prinz Eugen dysponowała przeważnie bronią zdobyczną lub niemiecką bronią z początku XX wieku.

W opinii wielu żołnierzy zarówno z Wehrmachtu jak i z SS służba w tej jednostka była jedną z najgorszych kar jakie mogły spotkać żołnierza. Dywizja miała się składać według pierwotnych zamierzeń tylko z Rumuńskich lub Chorwackich Niemców. Tak się jednak nie stało albowiem z powodu niewielkiej liczby ochotników do dywizji przyjęto Serbów, Rumunów oraz Węgrów co już zapowiadało istną ,, mieszankę wybuchową”. Narodowości te mówiąc wprost nie przepadały za sobą przez co miały miejsce liczne kłopoty z utrzymaniem dyscypliny w oddziale. Dowódcą tej jednostki był Generał SS (SS- Gruppenfűrer) Artur Phelps, Niemiec urodzony w Banacie przed pierwszą wojną światową.

Dywizja zasłynęła z wielkiego okrucieństwa podczas ofensyw prowadzonych przeciwko partyzanckiej armii Josifa Broz Tito. Szczególną bezwzględnością zasłynęła podczas bitew pod Sutieską oraz Neretwą, gdzie żołnierze tej jednostki aby utorować sobie drogę na front mordowali i palili okoliczne wioski. Podczas bitew jednostka słynęła z bezwzględności, nie biorąc żadnych jeńców i dopuszczając się mordowania ich w bestialski sposób.

Jedną z najczęściej stosowanych metod było podrzynanie gardeł wrogom(jednostce bowiem rozkazano oszczędzać amunicję ), inną wieszanie i podpalanie. W efekcie doszło do prawie całkowitego zdziczenia oddziału, który często nie stosował się do rozkazów wydawanych przez zwierzchników. Gdy ruszyła radziecka ofensywa na Bałkany dywizja walczyła z fanatycznym oddaniem z Armią Czerwoną oraz partyzantami, ponosząc bardzo ciężkie straty. Poddała się dopiero w maju 1945 roku wojskom sowieckim na terenie Słowenii.

Polecam:
Jednostki Waffen SS 1939-1945 Janusza Ledwocha i Marcina Bryji
Chris Bischop Dywizje Waffen SS 1939-1945
Jan Hendrik Wendler 22 ochotnicza dywizja kawalerii SS
SS Przestroga Historii

Autor: Arkadiusz Sieruga

autor wpisu
(15 znaków)

treść wpisu
(1000 znaków)

email

nie będzie widoczny na stronie