16 marca 1935 roku wbrew ustaleniom Traktatu Wersalskiego zostają utworzone niemieckie siły zbrojne Wehrmacht, zastępując Reichswehrę. Stało się to na mocy ustawy wprowadzonej przez Adolfa Hitlera o powszechnym obowiązku służby wojskowej. Naczelnym dowództwem Wehrmachtu było Oberkommando der Wehrmacht (OKW). OKW miało koordynować działalność naczelnych dowództw trzech rodzajów armii, a mianowicie sił lądowych Oberkommando der Heer (OKH), sił lotniczych Oberkommando der Luftwaffe (OKL), oraz marynarki wojennej Oberkommando der Marine (OKM). Naczelnym dowódcą Wehrmachtu do 1938 roku był feldmarszałek Werner von Blomberg, natomiast z dniem 27 stycznia 1938 roku do 30 kwietnia 1945 roku naczelne dowództwo Wehrmachtu obejmuje Hitler.

W tym czasie zostaje utworzone także stanowisko szefa Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu, które otrzymuje generał Wilhelm Keitel. Naczelne Dowództwo Wehrmachtu wraz ze sztabami generalnymi przygotowywało plany agresji niemieckiej, współpracując z SS i Gestapo. Obozy jenieckie Wehrmachtu były często miejscami masowej zagłady. Wehrmacht rośnie w potęgę w 1939 roku ze 100 tysięcznej armii zostaje powiększony do 3,92 miliony żołnierzy, natomiast w 1944 armia liczy już 11 milionów. Łącznie w latach 1939-1945 w Wehrmachcie służyło około 17 milionów żołnierzy. Kładzono ogromny nacisk na doskonalenie profesjonalizmu Wehrmachtu, który w okresie II wojny światowej był niemal najlepszą armią świata. Można szacować, że podczas wojny zginęło łącznie około 5,3 miliona żołnierzy Wehrmachtu.

autor wpisu
(15 znaków)

treść wpisu
(1000 znaków)

email

nie będzie widoczny na stronie