III Rzesza opracowała plany podboju ziem wschodnich w celu stworzenia na nich ,,przestrzeni życiowej” dla Niemiec i Niemców po wygranej wojnie. Człowiekiem, który wprowadził w życie chore nazistowskie idee mówiące o przestrzeni na wschodzie był Alfred Rosenberg, który stanął na czele Głównego Urzędu Do Spraw Okupowanych Terytoriów Wschodnich (RUSHA). Artykuł ten jest poświęcony człowiekowi który odpowiada za śmierć milionów ludzi i grabierz wszystkiego co było wartościowe. Artykuł pokazuje jak człowiek odpowiedzialny za teoretyczne podstawy nazizmu stał się mordercą i wykonawcą zbrodni.

Alfred Rosenberg był potomkiem Niemców bałtyckich, urodzonym w Rewlu czyli obecnym Tallinie stolicy Estonii, pod koniec XIX wieku (ludność niemiecka zamieszkująca państwa Bałtyckie przed wybuchem I wojny światowej tak zwani Baltendeutsche- najbogatsza ludność zamieszkująca tereny obecnej Litwy, Łotwy i Estonii, odpowiedzialna za przebudzenie narodowe np. Estończyków i Łotyszy. Już chociażby jego pochodzenie, znajomość terenów wschodnich i języka mówiło wiele. Jako młody człowiek widział jak straszna była rewolucja bolszewicka, widział ofiary, podjął się walki z komunizmem. Ucieka do Niemiec przed bolszewikami,  tam wstępuje do Niemieckiej Partii Robotników DAP. Jest jednym z jej pierwszych członków z dłuższym stażem niż sam Adolf Hitler (Rosenberg wstąpił bowiem do DAP wstyczniu 1919 roku, a  Adolf Hitler w październiku 1919 roku).

W początkowym okresie znajomości Hitlera z Rosenbergiem ich stosunki nie były zbyt serdeczne, zmiana nastąpiła dopiero po nieudanym puczu w Monachium w roku 1923. Adolf Hitler (skazany na pobyt w więzieniu w Landsbergu) powierzył wówczas Rosenbergowi zarządzanie zdelegalizowaną partią nazistowską. Ten ostatni wywiązał się z zadania, choć według wspomnień wielu z wielkim trudem. Inną kwestią było to, iż wielu uwarzało Rosenberga za człowieka słabego i niezdolnego do walki o wpływy i pieniądze. Przyszłość miała pokazać jak bardzo wielu myliło się w tej kwestii. Po wyjściu z Hitlera z więzienia Rosenberg pozostaje w partii nazistowskiej, a jego zadania zostają jednak zmienione. Adolf Hitler bowiem dostrzegł, że Rosenberg ma łatwość w pisaniu artykułów więc awans przyszedł łatwo. Rosenberg zaczyna odpowiadać za szkolenie ideologiczne członków partii nazistowkiej. Wówczas to powstaje ,,Mit XX wieku”- książka, która stała się jednyn z najwarzniejszych obok Mein Kampf dzieł, które musiały być znane członkom partii nazistowskiej. W tej właśnie książce zawarte są wszystkie zbrodnicze i chore teorie jakie zostały później zastosowane w praktyce z dniem rozpoczęcia II wojny światowej. Rozpoczęło się ,,ideologiczne pranie mózgu” milonom ludzi nie tylko członkom partii nazistowskiej jak również zwykłym Niemcom. Hasła takie jak ,,Żydzi to potomkowie szatana” lub ,,Kto się osiedli na wschodzie jest uwarzany nie za najeźdzccę lecz sukesora rasy aryjskiej” zaczeły trafiać na podatny grunt, do tego trzeba dodać liczne filmy, plakaty, wystawy i artykuły prasowe, które mówiły o ,,niemieckiej misji dziejowej na wschodzie, a głównym ich autorem jak możemy się domyśleć był właśnie Rosenberg.

Tak samo jak wielu nazistów Rosenberg był pazerny jeśli chodzi o dzieła sztuki i pieniądze i jak wielu członków partii uwarzał, że Żydzi i narody wschodnie powinny zostać wyniszczone tak by na ich miejsce na wschodzie osiedlić Niemców z różnych stron świata. Wizje zakładały sprowadzanie nawet na wschód potomków Niemców osiadłych w USA i Ameryce Południowej, a także tych Niemców, którzy pozostali w dawnych koloniach niemieckich w Afryce. Nadchodził czas, gdy obłędne wizje Rosenberga miały się urzeczywistnić. We wrześniu 1939 roku rozpoczyna się II wojna światowa. Już nic nie stało na przeszkodzie by rozpocząć grabierz i mordowanie milionów ludzi. Do roku 1941 Instytucje podległe Rosenbergowi kradną ponad 20 tyś dzieł sztuki o trudnej do oszacowania wartośći jak obrazy, meble i inne ruchomości mordując miliony ludzi, a to był dopiero początek. Rosenbergowi tak jak Adolfowi Hitlerowi marzyło się stworzenie wielkiego muzeum dzieł sztuki w Linzu w Austrii.  22 Czerwca 1941 roku Wehrmacht uderza na ZSRR. Dla Rosenberga nadchodził moment gdzie może wypłynąć na ,,szerokie wody”. W celu jak najszybszego podporządkowania III Rzeszy obszarów wschodnich zostaje utworzone Ministerstwo Do Spraw Okupacyjnych Terytoriów Wschodnich (RUSHA), na czele którego zostaje postawiony Rosenberg. Czas krwawych rządów na wschodzie właśnie miał się rozpocząć.

Ziemie wschodnie zostają podzielone na komisariaty Reszy: Ostland- Kraje Bałtyckie oraz Białoruskie, Ukraina- ziemie Ukraińskie, Krym część ziem rosyjskich, Kaukaz- między innymi Gruzja, Moskwa-tereny mniej więcej od Moskwy do Uralu (nie został stwozony gdyż niemieckie wojska nie zobyly Moskwy, choć ludzie mający kierować komisariatem zostali powołani). Na zdobytych terytoriach zaczyna się grabież począwszy od wartościowych przedmiotów, a skończywszy na wywózce ziemi i bydła do III Rzeszy, na czym oczywiście Rosenberg bogaci się w znaczny sposób. Od samego początku rozpoczął się również terror skierowany w ludność miejscową. Co ciekawe sam Rosenberg proponował zgermanizowanie słowian określając niektóre narody słowiańskie nie jako ,,zwierzęta” (tak zostali określeni mieszkańcy ZSRR) lecz jako germanów, którzy ulegli wpływom słowiańkim. Nie uzyskał z początku uznania dla swych planów. Trzeba tu powiedzieć, że wielu Ukrainców, Bałtów, Białorusinów witało oddziały Wehrmachtu jak wyzwolicieli. Na ziemiach ukraińskich jak również białoruskich przedstawiciele miejscowej inteligencji sami proponowali pomoc w stworzeniu oddziałów mających walczyć przeciw Bolszewizmowi. Sami Ukraincy jak również Białorusini szacowali, że mogli by dopomóc Wehrmacht siłą około miliona ludzi! Nazisci jednak początkowo zdecydowanie odmawiali, jednak po wielkich klęskach na wschodzie zaczęto wykożystywać ludność z państw okupowanych. Powstały wówczas tak zwane formacje Hiwisów czyli formacje pomocnicze odpowiedzialne za porządek na tyłach jak również strażnicy obozowi. Na mieszkanców podbijanych ziem spadł terror, głód, zaczęto odgrzebywać stare konflikty narodowościowe, religijne.

Rozpoczęła się działalność oddziałów Einsatzgruppen, których zadaniem było wyniszczenie miejscowej ludności,  inteligencji i zaprowadzenie porządku, na zdobytych ziemiach. Wszystko to odbywało się za wiedzą i przyzwoleniem Rosenberga.Choć jednostki Einsatzgruppen nie były liczne (z reguły około 600 osób) potrafiły wymordować tysiące. Dowody działalności tych formacji do dziś budzą groze. Wystarczy tylko przytoczyć liczby: Babi Jar w okolicach Kijowa- w ciągu 5 dni od 29 września do 5 października 1941 roku oddziały Einsatzgruppen wymordowały prawie 34 tyś Żydów! Do tego trzeba doliczyć zamordowanie miejscowych Ukrainców zwłaszcza dzieci, które spędzono do lokalnej szkoły zamknięto drzwi, a do wnętrza przez okna wrzucano granaty i wlewano benzynę. Ciała zostały ponadto oblane kwasem by nie pozostał po nich żaden ślad. Warto również wspomnieć, że egzekucje odbywały się do momentu ponownego zajęcia tych terenów przez Armię Czerwoną jednak na mniejszą skalę. Jednym ze świadectw rzezi jest raport dowódcy jednostki (tak zwany raport Blobela), który przetrwał do naszych czasów, a opisuje zbrodnie w Odessie, gdzie wymordowano ponad 30 tyś Żydów we współpracy z armią rumuńską, lasach pod Rygą, gdzie śmierć poniosło ponad 25 tyś ludzi, oraz w Wilnie, gdzie oddziałom morderców pomagali miejscowi tak zwani zabójcy garażowi wykożystujący do mordowania łomy piły siekiery, tasaki i węże do podlewania.

Takie postacie jak chociażby Artur Nebe, Petras Zelonka- litewki policjant zabójca garażowy, a także Otto Ochlendorf- na procesie norymberskim ten protestant, prawnik z wykształcenia, ojciec pieciorga dzieci mówił wprost z przerażającym spokojem, który przeraził sędziów, że jego oddziały prawdopodobnie ,,unieszkodliwiły” około 200 do 250 tyś ludzi,  głównie dzieci. Ze spokojem opowiadał jak jego ludzie wrzucali małe dzieci do ognia lub dołów wypełnionych benzyną, a następnie podpalając. Jedno z zeznań wywołało szok nawet wśród sędziów radzieckich z reguły bezlitosnych gdy wydawali wyroki. Ochlendorf na pytanie odnośnie jednej ze zbrodni w okupowanym Mińsku odpowiedział wprost i z powagą i co gorsza ze spokojem: ,,Tak moi ludzie dokonali tego czynu roztrzaskując głowy dzieci o mury miejskie, a następnie zwłoki choć niektóre dzieci jeszcze żyły wrzucali do ognia, a w nagrodę za wypełnienie obowiązków dostali dodatkowe przydziały alkoholu”. Wyrok w postaci kary śmierci przez powieszenie był dla wszystkich oprawców jednomyślny. Sama tylko działalność Eisatzgruppen miała pochłonąć w bardzo krótkim czasie ponad 2 miliony istnień ludzkich! Nad wszystkimi poczynaniami czówał właśnie Rosenberg, który nie przejmował się żadną krytyką, odrzucał wszelkie możliwe skargi na postępowanie podległych mu oddziałów. Protesty niektórcyh dowódców wojskowych odrzucał często jako ,,bezzasadne”. Sam mówił wprost, że ,,potrzeby ludność niemieckiej są dla niego najwarzniejsze i nie interesuje go czy z głodu zdechnie kilka tysięcy słowian”. Wszystkie poczynania oddziałów podległych Rosenbergowi doprowadziły do powstania partyzantki na terenach wschonich, a co za tym idzie do terroru. Wówczas to Rosenberg wymyślił kolejne hasło mające na celu rozpoznanie kto jest partyzantem ,,Gdzie partyzant tam i Żyd a gdzie Żyd tam i partyzant”. Ale nadchodził czas, w którym Rosenberg miał zapłacić za swoje czyny.

W roku 1943 II wojna światowa zmienia bieg. Armia Czerwona przeszła do ofensywy na wschodzie po zwycięstwach pod Stalingradem i Kurskiem. Imperium Rosenberga zaczęło sypać się gwałtownie. Na jaw zaczęły wychodzić również zbrodnie, jak również liczne przekręty Rosenberga. W roku 1945 Rosenberg zostaje schwytany przez wojska alianckie, nie pomogły fałszywe dokumenty, ani fiolka z trucizną, która została odnaleziona (trzeba tu dopowiedzieć, że ministra do spraw terytoriów wschodnich demaskował już sam wygląd, ziemnista cera, podkrążone oczy, wielkie ręce, a sami naziści mówili, że wyglądem przypomina grabarza).

Rosenberga czekał proces w Norymberdze. Już na pierwszej rozprawie nie przyznaje się do winy nie wyraża jakiejkolwiek skruchy, pomimo tego, że dowody przeciwko niemu były przytłaczające. Sędziowie byli jednomyślni. Kara śmierci przez powieszenie. Rosenberg nie skożystał z prawa łaski. Kościół katolicki tak samo jak protestancki wyraził się z resztą jasno: ,,Minister Rosenberg nie ma prawa do tego by ubiegać się przez swoje czyny o prawo łaski”. Nie trudno się dziwić skoro ,,dzieło Rosenberga” zostało umieszczone na samym szczycie kościelnego indeksu ksiąg zakazanych! Pozostaje na nim zresztą do dziś. Sam zaś minister wielokrotnie wypowiadał się niezbyt przychylnie zarówno o kościele katolickim jak i protestanckim. Nawet w dzień egzekucji nie wykazał skruchy. Na pytanie czy chce wygłosić jakiekolwiek oświadczenie odparł: ,,Nie mam już nic więcej do powiedzenia”. Wyrok wykonano. Niestety wielu podkomendnych Rosenberga unikneło kary, niektórzy praktycznie do dziś. dodaj komentarz »