Otto Skorzeny urodził się w 1908 roku w Wiedniu, a zmarł w 1975 roku w Madrycie. Współcześni historycy nazywają go „cudowną bronią Hitlera”. Z wykształcenia był inżynierem mechanikiem, ideologicznie zaś przekonanym austriackim nazistą. Wierzył, że wszelkie problemy gospodarcze i polityczne Austrii po 1918 roku znikną po zjednoczeniu kraju z Niemcami. Gdy w 1938 roku doszło do Anschlussu, Skorzeny mógł już swobodnie działać w strukturach NSDAP i SS.

Został przyjęty do reprezentacyjnej jednostki Leibstandarte SS Adolf Hitler. Decydowały o tym między innymi jego imponujące warunki fizyczne- miał ponad 190 cm wzrostu i znakomicie prezentował się na defiladach. Wkrótce wysłano go na front. Walczył w kampaniach w Holandii, Jugosławii i Danii. Oprócz odwagi cechowały go jednak również skłonności do konfliktów- m.in. udział w pijackich awanturach, co kilkukrotnie blokowało jego awanse.

Przełom w karierze nastąpił w 1943 roku, kiedy awansowano go do stopnia kapitana SS (SS-Hauptsturmführer) i powierzono mu dowództwo specjalnego oddziału komandosów. W tej roli wziął udział w słynnej akcji „Dąb”, której celem było uwolnienie obalonego dyktatora Włoch Benito Mussoliniego. Operacja zakończyła się sukcesem, a Skorzeny przypisał sobie pełne zasługi.

Jego rozgłos błyskawicznie dotarł do Hitlera. Posypały się odznaczenia, awanse i kolejne zadania specjalne. W 1944 roku próbował zorganizować zamach na Josipa Broz Tito, przywódcę jugosłowiańskich partyzantów- misja zakończyła się porażką, lecz nie zaszkodziło to jego pozycji.

Jeszcze w tym samym roku kierował dwoma operacjami na Węgrzech: „Mickey Mouse” (próba porwania syna regenta Miklósa Horthyego) oraz „Panzerfaust”, podczas której zdołał uprowadzić samego regenta. W efekcie władzę przejęli pronazistowscy Strzałokrzyżowcy, a Niemcy zabezpieczyli kontrolę nad Węgrami. Skorzeny otrzymał awans na podpułkownika SS (Obersturmbannführer).

W grudniu 1944 roku brał udział w ofensywie w Ardenach, dowodząc akcją sabotażową na tyłach wojsk amerykańskich. Operacja okazała się nieudana. W 1945 roku w stopniu pułkownika SS dowodził już jednostką wielkości dywizji na froncie wschodnim, m.in. pod Malborkiem i Schwedt nad Odrą.

Ostatnim oficjalnym zadaniem było organizowanie oddziałów partyzanckich Wehrwolfu oraz obrona rzekomej „Twierdzy Alpejskiej”. W rzeczywistości jednak powierzono mu stworzenie siatki pomocowej dla esesmanów uciekających z Europy. Tak narodzić się miała legendarna ODESSA- Organizacja Pomocy Byłym SS-manom.

Po wojnie Skorzeny poddał się Amerykanom, lecz w 1947 roku zbiegł z obozu. Schronienie znalazł w Hiszpanii generała Franco, gdzie założył dobrze prosperujące przedsiębiorstwo budowlane- najpewniej przykrywkę dla działalności polegającej na przerzucaniu dawnych nazistów. Utworzył organizację „Der Spinne” (Pająk), współpracował zarówno z Franco, jak i z prezydentem Argentyny Juanem Perónem. Zmarł w 1975 roku jako zamożny przedsiębiorca. Do dziś nie wiadomo, ilu byłym esesmanom pomógł uciec z Europy.